🇬🇧 en el 🇬🇷

discouragement noun

  • The act of discouraging.
 αποθάρρυνση, πτόηση

discourage verb

  /dɪsˈkɝɪd͡ʒ/ , /dɪsˈkʌɹɪd͡ʒ/
  • (transitive) To extinguish the courage of; to dishearten; to depress the spirits of; to deprive of confidence; to deject.
 αποκαρδιώνω, αποθαρρύνω
  • (transitive) To persuade somebody not to do (something).
 αποθαρρύνω

discouraging adjective

  /dɪsˈkɝ.ɪ.d͡ʒɪŋ/ , /dɪsˈkʌɹ.ɪ.d͡ʒɪŋ/
  • That causes discouragement.
 αποθαρρυντικός

discouraged

αποθαρρυμένος
Wiktionary Links