🇬🇧 en el 🇬🇷

interface noun

  /ˈɪn(t)ɚˌfeɪs/ , /ˈɪntəfeɪs/
  • (computing) The point of interconnection between systems or subsystems.
  • (computing) The connection between a user and a machine.
 διεπαφή
  • The point of interconnection or contact between entities.
  • (object-oriented programming) In some languages, a block of code declaring the interface (point of interconnection) between a class and code that interacts with it.
 διεπαφή, διεπιφάνεια
  • (chemistry, physics) A thin layer or boundary between different substances or two phases of a single substance.
 διεπιφάνεια

interface verb

  /ˈɪn(t)ɚˌfeɪs/ , /ˈɪntəfeɪs/
  • (intransitive) To serve as an interface.
 έχω διεπαφή, διεφάπτομαι
  • (ambitransitive) To connect through an interface.
 διεφάπτω, φέρω σε διεπαφή

interfacing

διεπαφικός
graphical user interface
γραφική διεπαφή χρήστη
user interface
διεπαφή χρήστη
command line interface
διεπαφή γραμμής εντολής
network interface card
κάρτα δικτύου
network interface controller
κάρτα δικτύου
programming interface
διεπαφή προγραμματισμού
command-line interface
διεπαφή γραμμής εντολής
application programming interface
διεπαφή προγραμματισμού εφαρμογών
basic rate interface
διεπαφή βασικού ρυθμού
Wiktionary Links