prohibit
verb
/pɹoʊˈhɪbɪt/
,
/pɹəʊˈhɪbɪt/
,
/pɹəˈhɪbət/
,
/pɹəˈhɪbɪt/
|
- (transitive) To forbid, disallow, or proscribe officially; to make illegal or illicit.
|
απαγορεύω
|
prohibition
noun
/ˌpɹoʊ(h)ɪˈbɪʃən/
,
/ˌpɹəʊ(h)ɪˈbɪʃən/
|
- An act of prohibiting, forbidding, disallowing, or proscribing something.
|
απαγόρευση,
ποτοαπαγόρευση
|
prohibitive
noun
/pɹəˈhɪbɪtɪv/
|
- (grammar) A negative imperative.
|
απαγόρευση
|
prohibitive
adjective
/pɹəˈhɪbɪtɪv/
|
- Costly to the extreme; beyond budget; requiring an unreasonable effort.
|
ανυπόφορος
|