🇬🇧 en el 🇬🇷

transportation noun

  /tɹænspɔːˈteɪʃən/ , /tɹænspɚˈteɪʃən/
  • The act of transporting, or the state of being transported; conveyance, often of people, goods etc.
 μεταφορά, διακίνηση

transport noun

  /tɹænsˈpo(ː)ɹt/ , /tɹænsˈpoət/ , /tɹænsˈpɔɹt/ , /tɹænsˈpɔːt/ , /tɹɑːnˈspɔːt/ , /ˈtɹæns.po(ː)ɹt/ , /ˈtɹæns.poət/ , /ˈtɹæns.pɔɹt/ , /ˈtɹæns.pɔːt/ , /ˈtɹɑːnspɔːt/
  • An act of transporting; conveyance.
 μεταφορά, μετακίνηση
  • A vehicle used to transport (passengers, mail, freight, troops etc.)
 όχημα

transport verb

  /tɹænsˈpo(ː)ɹt/ , /tɹænsˈpoət/ , /tɹænsˈpɔɹt/ , /tɹænsˈpɔːt/ , /tɹɑːnˈspɔːt/ , /ˈtɹæns.po(ː)ɹt/ , /ˈtɹæns.poət/ , /ˈtɹæns.pɔɹt/ , /ˈtɹæns.pɔːt/ , /ˈtɹɑːnspɔːt/
  • (historical) To deport to a penal colony.
 εκπατρίζω, εξορίζω
  • (figuratively) To move (someone) to strong emotion; to carry away.
 εκστασιάζω/εκστασιάζομαι, συνεπαίρνω/συνεπαίρνομαι
  • To carry or bear from one place to another; to remove; to convey.
 μετακινώ, οχούμαι

transporter

μεταφορέας
public transportation
μέσο μαζικής μεταφοράς
means of transportation
μέσο μεταφοράς
Wiktionary Links