🇬🇧 en el 🇬🇷

trespass verb

  /ˈtɹæspæs/ , /ˈtɹɛspæs/ , /ˈtɹɛspəs/ , /ˈtɹɛspɪs/
εισέρχομαι παρανόμως, καταπατώ
  • (intransitive, now, _, rare) To commit an offence; to sin.
 παραβαίνω

trespass noun

  /ˈtɹæspæs/ , /ˈtɹɛspæs/ , /ˈtɹɛspəs/ , /ˈtɹɛspɪs/
  • (legal) An intentional interference with another's property or person.
  • (archaic) sin
 παράνομη είσοδος, παραβίαση

trespasser

καταπατητής
Wiktionary Links