(μουσική) μουσικό σύστημα που βασίζεται σε μια κεντρική νότα, ένα τονικό κέντρο, γύρω από τα οποία οργανώνονται οι υπόλοιπες νότες ενός μουσικού έργου, καθορίζοντας τη σχέση μεταξύ των νοτών και των συγχορδιών και δίνοντας μια αίσθηση σταθερότητας και κατεύθυνσης στη μελωδία