🇬🇧 en fi 🇫🇮

narrative noun

  /ˈnæɹətɪv/ , /ˈnɛɹətɪv/ , [ˈnæɹəɾɪv] , [ˈnɛɹəɾɪv]
  • The systematic recitation of an event or series of events.
  • That which is narrated.
kertomus, selostus
  • (creative writing) A manner of conveying a story, fictional or otherwise, in a body of work.
kerronta
  • A representation of an event or story in a way to promote a certain point of view.
kerronta, kertomus, narratiivi, tarina

narrative adjective

  /ˈnæɹətɪv/ , /ˈnɛɹətɪv/ , [ˈnæɹəɾɪv] , [ˈnɛɹəɾɪv]
  • Of or relating to narration.
kerronnallinen, kerronta-, kerrontaan liittyvä, tarinankerronnallinen
  • Telling a story.
kertova
  • Overly talkative; garrulous.
vuolassanainen
Wiktionary Links