🇬🇧 en nl 🇳🇱

emerge verb

  /iˈmɜːd͡ʒ/ , /iˈmɝd͡ʒ/ , /ɪˈmɜːd͡ʒ/ , /ɪˈmɝd͡ʒ/
  • (intransitive, copulative) To come out of a situation, object or a liquid.
opduiken

emergency noun

  /iˈmɝ.d͡ʒən.si/ , /əˈmɜː(ɹ).dʒən.si/ , /əˈmɝ.d͡ʒən.si/ , /ɪˈmɜː(ɹ).dʒən.si/ , /ɪˈmɝ.d͡ʒən.si/
  • A situation which poses an immediate risk and which requires urgent attention.
noodgeval, nood, spoedgeval
spoedgevallen

emergence noun

  /iˈmɜː.d͡ʒ(ə)ns/ , /iˈmɝ.d͡ʒ(ə)ns/ , /ɪˈmɜː.d͡ʒ(ə)ns/ , /ɪˈmɝ.d͡ʒ(ə)ns/
  • In particular: the arising of emergent structure in complex systems.
emergentie
  • The act of rising out of a fluid, or coming forth from envelopment or concealment, or of rising into view; sudden uprising or appearance.
opkomst

emergent adjective

  /ɪˈmɜː.d͡ʒənt/ , /ɪˈmɝ.d͡ʒənt/
  • Emerging; coming into view or into existence; nascent; new.
opkomend

emerging adjective

  /iˈmɜːd͡ʒɪŋ/ , /ɪˈmɝd͡ʒɪŋ/
  • Becoming prominent; emergent; rising.
(naar) boven komen, blijken, naar buiten komen, zich vertonen, zich voordoen
Wiktionary Links