🇬🇧 en nl 🇳🇱

fault noun

  /fɑlt/ , /fɒlt/ , /fɔlt/ , /fɔːlt/ , [fɒːlt]
  • (seismology) A fracture in a rock formation causing a discontinuity.
 breuk
  • A mistake or error.
 fout

fault verb

  /fɑlt/ , /fɒlt/ , /fɔlt/ , /fɔːlt/ , [fɒːlt]
  • (transitive) To criticize, blame or find fault with something or someone.
 beschuldigen, euvel duiden, kwalijk nemen

faultful adjective

  • With faults or sins; not perfect; flawed.
 falen
double fault
dubbelfout
fault-finding
bedillerig
it's not my fault
het is niet mijn fout, het is niet mijn schuld
foot fault
voetfout
a fault confessed is half redressed
beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald
it's your own fault
eigen schuld, dikke bult
fault finder
bediller
reading fault
afleesfout
at fault
schuldig
Wiktionary Links