🇳🇱 nl en 🇬🇧

rust noun

  /rɵst/
  • voortdurende toestand van kalmte en beheersing die niet wordt verstoord door onverwachte bewegingen of geluiden, en die geen bedreigingen kent
 tranquillity, tranquility
  • tijdelijke toestand van ontspanning en herstel na arbeid, moeite of inspanning
 rest, peace
  • (muziek) een moment of periode in een muziekstuk waarin één of meer instrumenten geluidloos zijn
 half-time, rest
  • periode van weinig of geen activiteit, van ontspanning, bezinning en herstel
 rest
  • (techniek) steunpunt voor hand of voet
 rest, support
met rust laten
leave alone
laat me met rust
leave me alone
rust in vrede
requiescat in pace
hier rust
here lies
in alle rust
in the cold light of day
achtste rust
eighth rest
zestiende rust
sixteenth rest

🇬🇧 en nl 🇳🇱

rust noun

  /ɹʌst/
  • The deteriorated state of iron or steel as a result of moisture and oxidation.
 roest, oxydatie
  • A reddish-brown color.
 roestbruin, roest
  • A disease of plants caused by a reddish-brown fungus.
 roest

rust verb

  /ɹʌst/
  • (transitive) To cause to oxidize.
 roesten, oxideren, verroesten
rust away
verroesten
rust-coloured
roestkleurig
Wiktionary Links