🇬🇧 en nl 🇳🇱

truth noun

  /tɹuːθ/
  • True facts, genuine depiction or statements of reality.
  • That which is real, in a deeper sense; spiritual or ‘genuine’ reality.
 waarheid, werkelijkheid
  • Conformity to fact or reality; correctness, accuracy.
 waarheid, echtheid
  • (countable) Something acknowledged to be true; a true statement or axiom.
 waarheid
  • The state or quality of being true to someone or something.
 oprechtheid, eerlijkheid, waarheid
  • (obsolete) A pledge of loyalty or faith.
 eed

truthful adjective

  /ˈtɹuːθ.f(ə)l/
  • Accurately depicting what is real.
 waar

truthfulness noun

  /ˈtɹuθfəlnəs/
  • The quality of being truthful
 waarachtigheid
truth value
waarheidswaarde
truth table
waarheidstabel
in wine, there is truth
kinderen en dronken mensen spreken altijd de waarheid
moment of truth
moment van de waarheid, uur U, uur van de waarheid
truth be told
eerlijk gezegd
truth or dare
waarheid of durven
half-truth
halve waarheid
bend the truth
de waarheid verdraaien
kernel of truth
kern van waarheid
Wiktionary Links