🇳🇱 nl en 🇬🇧

vallen verb

  /vɑlə(n)/
  • ergatief vrijelijk onder invloed van de zwaartekracht naar de aarde bewegen
 fall, drop
  • vrijelijk neerhangen
  • ergatief, (militair) ondanks verzet in vijandelijke handen komen
  • ergatief, (militair) sterven in de strijd
  • ~ te: drukt een mogelijkheid uit
  • koppelwerkwoord ~ + meewerkend voorwerp op een bepaalde manier ervaren worden
 drop
vallen voor
fall for
laten vallen
drop
het vallen van de avond
dark
klaar om aan te vallen
offensive
in slaap vallen
fall asleep
uit elkaar vallen
crumble
wanneer Pasen en Pinksteren op één dag vallen
when pigs fly
met de deur in huis vallen
cut to the chase
wanneer Pasen en Pinksteren op een dag vallen
when Hell freezes over
Wiktionary Links