🇳🇱 nl en 🇬🇧

vallen verb

  /vɑlə(n)/
  • ergatief vrijelijk onder invloed van de zwaartekracht naar de aarde bewegen
 fall, drop
  • vrijelijk neerhangen
  • ergatief, (militair) ondanks verzet in vijandelijke handen komen
  • ergatief, (militair) sterven in de strijd
  • ~ te: drukt een mogelijkheid uit
  • koppelwerkwoord ~ + meewerkend voorwerp op een bepaalde manier ervaren worden
 drop
laten vallen
drop
het vallen van de avond
dark
klaar om aan te vallen
offensive
uit elkaar vallen
crumble
in slaap vallen
fall asleep
wanneer Pasen en Pinksteren op één dag vallen
when Hell freezes over
met de deur in huis vallen
cut to the chase
als Pasen en Pinksteren op één dag vallen
cold day in Hell
waar gehakt wordt vallen spaanders
you've got to crack a few eggs to make an omelette
Wiktionary Links