🇳🇱 nl en 🇬🇧

veen noun

  /ven/
  • terreintype, waarvan het karakter wordt bepaald door ophoping van plantenresten onder natte omstandigheden; venen kunnen zowel door grondwater (matige zuurgraad, laagveen) als regenwater (hoge zuurgraad, hoogveen) gevoed worden
 bog, fen
  • een grondsoort, ontstaan uit dit soort terreinen
 bog, fen, peat
Wiktionary Links