🇹🇷 tr en 🇬🇧

ek noun

  /ˈec/
  • bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça
  • bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça
  • iki borunun birbirine birleştirildiği yer
  • sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri
  • (inşaat) kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi unsurları
 attachment, affix

ek adjective

  /ˈec/
  • eklenmiş, katılmış
 additional
son ek
suffix, postfix
ön ek
prefix
iç ek
infix
ek yeri
splice
ek olarak
in addition
orta ek
infix

🇬🇧 en tr 🇹🇷

eke verb

  /ik/ , /iːk/
  • (transitive) Chiefly in the form eke out: to add to, to augment; to increase; to lengthen.
 germek
Wiktionary Links
  • English: EK
  • Türkçe: ek