🇬🇧 en tr 🇹🇷

son noun

  /sɒn/ , /sʊn/ , /sʌn/
  • A male adopted person in relation to his adoptive parents.
 oğul, oğlan
  • One's male offspring.
  • A male person who has such a close relationship with an older or otherwise more authoritative person that he can be regarded as a son of the other person.
  • A familiar address to a male person from an older or otherwise more authoritative person.
 oğul
son of a bitch
orospu çocuğu
son-in-law
damat, güveyi, güvey
son of a whore
orospu çocuğu
live-in son-in-law
iç güveysinden hallice
son of a gun
orospu çocuğu
son of a bachelor
orospu çocuğu
son of a duck
orospu çocuğu
son of a fuck
orospu çocuğu
son of a sea-cook
orospu çocuğu

🇹🇷 tr en 🇬🇧

son noun

  /ˈson/
  • bir şeyin en arkadan gelen bölümü
 end, hindmost, most hind

son adjective

  /ˈson/
  • artık ondan ötesi veya başkası olmayan
  • en arkada bulunan
  • olanca
  • şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan
 last, final
son ek
suffix, postfix
son söz
epilogue
son defa
for the last time, last
son vermek
wrap up
son dakika
breaking news
son gülen iyi güler
he who laughs last laughs best
son nefesini vermek
draw one's last breath
çıkmaz ayın son çarşambası
a cold day in July
son olarak
last
Wiktionary Links