🇳🇱 nl fr 🇫🇷

keil noun

  /kɛil/
  • (techniek) stevig voorwerp met een rand waar twee vlakken elkaar onder een scherpe hoek raken; kan worden gebruikt om iets vast te klemmen, het wegrollen van een wiel te verhinderen of materiaal op een breuklijn verder te splijten
  • plat (kiezel-) steentje
  • (Jiddisch-Hebreeuws) (verouderd) portie alcoholische drank
 coin
  • (sport), (verouderd) oude benaming voor de kegel van de kegel- en bowlingbaan
 coin, quille
Wiktionary Links