🇮🇶 ku tr 🇹🇷

mirin noun

  /"mirin/ , /-{mɪˈɾɪn}-/
  • Bidawîhatina jiyanê, qedîna heyatê, dawiya jiyanê, nemana li jiyanê.
  • Qirbûn, biriyan, birihan, kokbirbûn.
  • Hatinkuştin.
  • Hesret, mirad, heyranî, bendewarî, hêvîdarî (bi taybetî ya pir zêde).
  • Canfîdayî, xwegorîkirin, xwequrbankirin, xwe fidakirin.
  • Neman yan qelsbûn û lawazbûn.
 ölüm, vefat, irtihal, memat, mevt

mirin verb

  /"mirin/ , /-{mɪˈɾɪn}-/
  • (mirov, heywan, riwek) Êdî nejîn, êdî nejiyan, li jiyanê neman, ji jiyanê çûn, jiyan sekinîn, jiyan rawestîn.
  • Hatin kuştin.
  • Gir bûn, biriyan, birihan, qelîn, qeliyan, kokbir bûn.
  • Heyran bûn, bendewar bûn, pir hêvî kirin, zêde xwestin.
  • Xwe gorî kirin, xwe qurban kirin, xwe canfida kirin.
  • Êdî neman yan qels û lawaz bûn.
 ölmek
mirin çûn
mortoyu çekmek
mirin emrê Xwedê ye
ölüm Allah'ın emri
mirin heye veger tune ye
ölmek var dönmek yok
Wiktionary Links