yapı
noun
/ja.ˈpɯ/
|
- bütünün bir araya getirilişinde uyulan sistem
- canlı bir varlığın beden veya ruh özelliklerinin tamamı
- meydana getirme, oluşturma, ortaya konulma, yapma
- (felsefe) unsurlarıyla somut bağımlılığı olan bütün
- (fizik, kimya) öğecik ile özdeciklerin, eksicik ya da öğeciklerden oluşma şekli
- (mimarlık) barınmak veya başka amaçlarla kullanılmak için yapılmış her türlü mimarlık eseri
- (mühendislik) yapılmakta olan konut, yol, köprü v.s. inşaatı
- (sosyoloji) parçaları ve unsurları arasında kanuna uygunluk, durağan bağlar ve karşılıklı ilişkiler bulunan sistem veya bütün
|
pêkhate
|