🇬🇧 en bg 🇧🇬

disobedience noun

  /dɪs.əˈbiː.dɪəns/
  • Refusal to obey.
неподчинение, непослушание

disobedient adjective

  /dɪs.əˈbiː.dɪənt/
  • Not obedient.
непоко́рен, непослу́шен
Wiktionary Links