🇬🇧 en bg 🇧🇬

ear noun

  /iə̯/ , /iɹ/ , /i˞/ , /ɛː/ , /ɪəɹ/ , /ɪə̯/ , /;/ , [iː.ə] , [iːə̯] , [iːɹ] , [ɪə̯~eə̯] , [ɪə̯~ɪɐ̯] , [ɪː]
  • (countable) The external part of the organ of hearing, the auricle.
ухо́, ухо
  • (countable, slang) A police informant.
доно́сник, доно́сница, доно́сничка

ear noun

  /iə̯/ , /iɹ/ , /i˞/ , /ɛː/ , /ɪəɹ/ , /ɪə̯/ , /;/ , [iː.ə] , [iːə̯] , [iːɹ] , [ɪə̯~eə̯] , [ɪə̯~ɪɐ̯] , [ɪː]
  • (countable) The fruiting body of a grain plant.
клас

ear verb

  /iə̯/ , /iɹ/ , /i˞/ , /ɛː/ , /ɪəɹ/ , /ɪə̯/ , /;/ , [iː.ə] , [iːə̯] , [iːɹ] , [ɪə̯~eə̯] , [ɪə̯~ɪɐ̯] , [ɪː]
  • (intransitive) To put forth ears in growing; to form ears, as grain does.
изкласявам

earring noun

  /ˈɪəɹɪŋ/ , /ˈɪɹɪŋ/
  • A piece of jewelry worn on the ear.
обица́, обеца́
Wiktionary Links