🇩🇪 de fr 🇫🇷
bröckeln verb
bröckel/bröckele/bröckle, bröckelte, bin gebröckelt/habe gebröckelt
/ˈbʁœkl̩n/
|
|
---|---|
|
disparaître |
|
s'effriter, s'émietter |
bröckeln verb
bröckel/bröckele/bröckle, bröckelte, bin gebröckelt/habe gebröckelt
/ˈbʁœkl̩n/
|
|
---|---|
|
effriter, émietter |
🇩🇪 de fr 🇫🇷
-ig suffix
/ɪk/
,
/ɪx/
,
/ɪç/
,
/ɪɡ/
,
/ɪʃ/
|
|
---|---|
|
-eux |
Wiktionary Links
- Deutsch: bröckelig