ki
conjunction
/ˈki/
|
- anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan söz
- bazı kelimelerin sonuna bir ek gibi eklenerek birtakım zarflar, yeni edatlar oluşturan bir söz: belki, çünkü, hâlbuki, mademki, sanki gibi
- iki cümlede anlatılan durumların uyuşmazlığını bildiren bir söz
- ikinci cümledeki yargının birincideki hareketin yapılışı sırasında görülerek şaşıldığını bildiren söz
- öyle, o kadar, o denli v.s.'den sonra, kullanıldığı cümleye güç katan söz
- özneyi, tümleci güçlendirerek cümlenin temel bölümüne bağlayan söz
- soru cümlesinin sonuna getirildiğinde şüphe veya endişe anlatan bir söz
- yakınma, kınama v.s. duygular anlatmak için bir cümlenin sonuna getirilen bir söz
|
damit
|