🇬🇧 en el 🇬🇷

master noun

  /ˈmas.tə/ , /ˈmas.təɹ/ , /ˈmaːs.tə/ , /ˈmæs.tɚ/ , /ˈmɑs.tə/ , /ˈmɑːs.tə/
  • The owner of an animal or slave.
 κύριος
  • Someone who has control over something or someone.
 κύριος, αφέντης
  • An expert at something.
 μάστορας, αριστοτέχνης, δάσκαλος
  • A tradesman who is qualified to teach apprentices.
 αρχιτεχνίτης, μάστορας
  • Someone who employs others.
 αφεντικό
  • (nautical) The captain of a merchant ship; a master mariner.
 καπετάνιος, πλοίαρχος
  • (dated) A male head of a household.
 κύρης, νοικοκύρης
  • The original of a document or of a recording.
 κύριος, πρωτότυπο

master verb

  /ˈmas.tə/ , /ˈmas.təɹ/ , /ˈmaːs.tə/ , /ˈmæs.tɚ/ , /ˈmɑs.tə/ , /ˈmɑːs.tə/
  • (transitive) To become the master of; to subject to one's will, control, or authority; to conquer; to overpower; to subdue.
 κατέχω, κυβερνώ, κυριαρχώ

master adjective

  /ˈmas.tə/ , /ˈmas.təɹ/ , /ˈmaːs.tə/ , /ˈmæs.tɚ/ , /ˈmɑs.tə/ , /ˈmɑːs.tə/
  • Original.
 αυθεντικός
  • Main, principal or predominant.
 κεντρικός, κύριος
master of ceremonies
παρουσιαστής
master's degree
μεταπτυχιακό
master craftsman
αρχιτεχνίτης
master plan
μάστερ πλαν
master-at-arms
οπλονόμος
puppet master
κουκλοπαίχτης
master boot record
βασική εγγραφή εκκίνησης
Master sergeant
αρχιλοχίας
master table
βασικός πίνακας
Wiktionary Links