🇬🇧 en fr 🇫🇷
disruption noun
/dɪsˈɹʌpʃən/
,
/dɪzˈɹʊpʃən/
,
/dɪzˈɹʌpʃən/
|
|
---|---|
|
interruption, rupture, perturbation |
disrupt verb
/dɪsˈɹʌpt/
,
/dɪzˈɹʊpt/
,
/dɪzˈɹʌpt/
|
|
---|---|
|
déranger, perturber |
|
interrompre |
disruptive adjective
/dɪsˈɹʌptɪv/
,
/dɪzˈɹʊptɪv/
,
/dɪzˈɹʌptɪv/
|
|
---|---|
|
dérangeant, perturbant |
disrupter noun |
|
---|---|
|
perturbateur |
disrupted |
|
---|---|
perturbé |
🇫🇷 fr en 🇬🇧
disruption noun {f}
/dis.ʁyp.sjɔ̃/
|
|
---|---|
disruption |
Wiktionary Links
- English: disruption
- français: disruption