enchanter
noun
/ənˈtʃɑːntə/
,
/ɛnˈtʃɑːntə/
,
/ɛnˈt͡ʃæntɚ/
,
/ɪnˈtʃɑːntə/
,
/ɪnˈt͡ʃæntɚ/
|
- A spellcaster, conjurer, wizard, sorcerer or soothsayer who specializes in enchantments.
|
enchanteur,
enchanteuse
|
enchantress
noun
/-ɹəs/
,
/ɛnˈtʃɑːntɹɪs/
,
/ɛnˈt͡ʃæntɹɪs/
,
/ɪnˈtʃɑːntɹɪs/
,
/ɪnˈt͡ʃæntɹɪs/
|
- A woman, especially an attractive one, skilled at using magic; an alluring witch.
|
enchanteresse
|
enchant
verb
/enˈt͡ʃɐːnt/
,
/ɘnˈt͡ʃɐːnt/
,
/ɛnˈt͡ʃant/
,
/ɛnˈt͡ʃænt/
,
/ɛnˈt͡ʃɑːnt/
,
/ɪnˈt͡ʃant/
,
/ɪnˈt͡ʃænt/
,
/ɪnˈt͡ʃɑːnt/
,
/ˈɪnˌt͡ʃænt/
,
/ˈɪnˌt͡ʃɑːnt/
|
- To attract and delight, to charm.
|
enchanter
|
enchantment
noun
/ən-/
,
/ɛn-/
,
/ɪnˈtʃɑːnt.mənt/
,
/ɪnˈt͡ʃænt.mənt/
|
- The act of enchanting or the feeling of being enchanted.
|
enchantement,
ensorcellement
|
enchanted
adjective
/ɛnˈt͡ʃæntɪd/
,
/ɛnˈt͡ʃɑːntɪd/
,
/ɪnˈt͡ʃæntɪd/
,
/ɪnˈt͡ʃɑːntɪd/
|
- Under the influence of enchantment.
|
enchanté
|
enchanting
adjective
/ɪnˈtʃɑːntɪŋ/
,
/ɪnˈt͡ʃæntɪŋ/
|
- Having the ability to enchant; charming, delightful.
|
enchanteur,
enchanteresse
|