🇬🇧 en nl 🇳🇱

circumfix noun

  /səːkəmˈfɪks/ , /sɚkəmˈfɪks/ , /ˈsəːkəmfɪks/ , /ˈsɚkəmfɪks/
  • (grammar) An affix containing both a prefixing and a suffixing element existing as a single morphological unit.
 circumfix, discontinu affix, omvoegsel

circumfix verb

  /səːkəmˈfɪks/ , /sɚkəmˈfɪks/ , /ˈsəːkəmfɪks/ , /ˈsɚkəmfɪks/
  • (grammar) Affix a circumfix to (a word).
 circumfigeren

🇳🇱 nl en 🇬🇧

circumfix noun

  • (taalkunde) een gebonden morfeem dat rondom, dus voor en achter, een ander woord geplaatst wordt om iets aan de betekenis toe te voegen. Ook discontinu affix genoemd
 circumfix
Wiktionary Links