ontduiken
verb
/ɔnˈdœykə(n)/
|
- door zich te bukken, aan iets ontkomen
- aan gevaren of onaangenaamheden weten te ontkomen
- zich aan een verplichting weten te onttrekken
- (om een onderwerp) ontsnappen
|
avoid
|
- door onder iets te schuilen zich tegen zonnestralen vrij te waren
|
keep
|