🇵🇱 pl en 🇬🇧

bezokolicznik noun

  /ˌbɛzɔkɔˈlʲit͡ʃʲɲik/
  • (gramatyka) forma czasownika zazwyczaj (zależnie od języka) nieokreślająca czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony ani aspektu;
 infinitive
Wiktionary Links