🇬🇧 en pl 🇵🇱

disobey verb

  /ˌdɪs.oʊˈbeɪ/ , /ˌdɪs.əˈbeɪ/
  • (intransitive) To refuse or (intentionally) fail to obey.
 być nieposłusznym, nie słuchać się
  • (transitive) To refuse or (intentionally) fail to obey an order of (somebody).
 lekceważyć, nie słuchać się, zlekceważyć
Wiktionary Links