🇬🇧 en pl 🇵🇱

disruption noun

  /dɪsˈɹʌpʃən/ , /dɪzˈɹʊpʃən/ , /dɪzˈɹʌpʃən/
  • An interruption to the regular flow or sequence of something.
 zakłócenie

disrupt verb

  /dɪsˈɹʌpt/ , /dɪzˈɹʊpt/ , /dɪzˈɹʌpt/
  • (transitive) To interrupt or impede.
 zaburzać, zaburzyć

disruptive adjective

  /dɪsˈɹʌptɪv/ , /dɪzˈɹʊptɪv/ , /dɪzˈɹʌptɪv/
  • Causing disruption or unrest.
 rozpraszający, zakłócający spokój
Wiktionary Links