🇬🇧 en pl 🇵🇱

endure verb

  /ɪnˈd(j)ʊɹ/ , /ɪnˈdjɔː(ɹ)/ , /ɪnˈdjʊə̯(ɹ)/ , /ɪnˈdɝ/ , /ɪnˈd͡ʒɔː(ɹ)/ , /ɪnˈd͡ʒʊə̯(ɹ)/
  • (intransitive) To continue or carry on, despite obstacles or hardships; to persist.
 wytrzymać

enduring adjective

  /ɪnˈd(j)ʊɚ.ɪŋ/ , /ɪnˈdjɔː.ɹɪŋ/ , /ɪnˈdjʊə.ɹɪŋ/ , /ɪnˈdɝ.ɪŋ/
  • Long-lasting without significant alteration; continuing through time in the same relative state.
 trwały, wytrzymały

endurance noun

  /ɪnˈdjɔːɹəns/ , /ɪnˈdjʊəɹəns/ , /ɪnˈdɝəns/ , /ɪnˈdʊɹəns/
  • The measure of a person's stamina or persistence.
 wytrwałość

endurance

trwałość

endurable adjective

  /ɪnˈd(j)ʊɹ.ɪ.bəl/ , /ɪnˈdɝ.ɪ.bəl/
  • Able to be endured; tolerable; bearable.
 znośny
Wiktionary Links