🇬🇧 en pl 🇵🇱

fail verb

  /feɪl/
  • (intransitive) To be unsuccessful.
 nie udać się
  • (transitive) To be wanting to, to be insufficient for, to disappoint, to desert; to disappoint one's expectations.
 przestać działać

failing preposition

  /ˈfeɪ.lɪŋ/
  • If what follows is not possible; without.
 z braku

failing noun

  /ˈfeɪ.lɪŋ/
  • weakness; defect
 brak
fail-safe
bezpiecznik
words fail someone
ręce opadają, ręce opadły
be sick fail
niedomagać
Wiktionary Links