🇬🇧 en pl 🇵🇱

fight noun

  /faɪt/ , [fʌɪt]
  • battle
 bitwa, bój, batalia
  • occasion of fighting
 bitwa, bój, bójka
  • martial arts match
 walka
  • physical confrontation
 bitwa, starcie
  • conflict of will, strife
 bitwa, walka
  • will or ability to fight
 bojowość

fight verb

fought, foughten   /faɪt/ , [fʌɪt]
  • (intransitive) to contend in physical conflict
 walczyć, bić
  • to counteract
  • (transitive) to contend in physical conflict against
 walczyć

fighting adjective

  /ˈfaɪtɪŋ/
  • engaged in a fight
 bijący się, walczący, wojujący
snowball fight
śnieżki
fight for one's life
walczyć ze śmiercią
fight off
odpierać
bitch fight
walka ciot, walka pedałów, walka dziwek
fight back
kontratakować
fight to the death
walka na śmierć
domestic fight
zajazd
egg fight
walatka
fight each other
zwalczać
Wiktionary Links