🇬🇧 en pl 🇵🇱
fight verb
/faɪt/
,
[fʌɪt]
|
|
|---|---|
|
walczyć, bić |
|
walczyć |
fight noun
/faɪt/
,
[fʌɪt]
|
|
|---|---|
|
bitwa, bój, batalia |
|
bójka, bitwa, bój |
|
bitwa, walka |
|
walka |
|
bitwa, starcie |
|
bojowość |
fighting adjective
/ˈfaɪtɪŋ/
|
|
|---|---|
|
bijący się, walczący, wojujący |
- fight like cat and dog
- żyć jak pies z kotem
- snowball fight
- śnieżki
- fight for one's life
- walczyć ze śmiercią
- fight off
- odpierać
- fight fire with fire
- wybijać klin klinem, wybić klin klinem
- fight back
- kontratakować
- fight to the death
- walka na śmierć
- put up a fight
- stawiać opór, stawić opór
- bitch fight
- walka ciot, walka dziwek, walka pedałów
Wiktionary Links
- English: fight