🇬🇧 en pl 🇵🇱

fool noun

  /fuːl/ , /fʉl/ , /fʊu(l)/
  • (pejorative) A person with poor judgment or little intelligence.
 głupiec, bałwan, głupek, dureń, baran, bęcwał
  • (historical) A jester; a person whose role was to entertain a sovereign and the court (or lower personages).
  • (literature) A stock character typified by unintelligence, naïveté or lucklessness, usually as a form of comic relief; often used as a source of insight or pathos for the audience, as such characters are generally less bound by social expectations.
 błazen
  • (tarot, often, capitalized, _, Fool) A particular card in a tarot deck, representing a jester.
 głupiec

fool verb

  /fuːl/ , /fʉl/ , /fʊu(l)/
  • (archaic) To make a fool of; to make act the fool.
 oszukać
fool around
pajacować, wygłupiać się, zachowywać się nieodpowiedzialnie, tracić czas
make a fool of
błaznować, błaźnić się, zbłaźnić się
play the fool
strugać wariata, udawać Greka
fool's mate
mat głupca, mat szkolny, mat żakowski
April fool
prank primaaprilisowy
fool's errand
próżny wysiłek
fool's cap
czapka błazna
there's no fool like an old fool
stary, a głupi
fool's parsley
blekot
Wiktionary Links