nabój
noun
/ˈnabuj/
|
- (wojskowość, wojskowy) jednostka amunicji broni palnej w formie metalowego walca zawierającego pocisk oraz materiał wybuchowy;
|
cartridge
|
- metalowy pojemnik wypełniony dwutlenkiem węgla, używany m.in. w syfonach, tratwach ratunkowych
|
sparklet
|