🇬🇧 en pl 🇵🇱
obligation noun
/ɑb.ləˈɡeɪ.ʃən/
|
|
---|---|
|
obowiązek, zobowiązanie, powinność |
|
zobowiązanie |
|
obowiązek |
obliging adjective
/əˈblaɪd͡ʒɪŋ/
|
|
---|---|
|
uprzejmy, usłużny |
oblige verb
/ɒˈbliːd͡ʒ/
,
/əˈblaɪd͡ʒ/
,
/əˈbliːd͡ʒ/
|
|
---|---|
|
zobowiązać, zobowiązywać |
obligate verb
/ˈɑb.lɪ.ɡɪt/
,
/ˈɑb.lɪˌɡeɪt/
,
/ˈɒb.lɪ.ɡɪt/
,
/ˈɒb.lɪˌɡeɪt/
|
|
---|---|
|
zobowiązać, zobowiązywać |
obligational |
|
---|---|
obligacyjny |
obliged adjective
/əˈblaɪd͡ʒd/
|
|
---|---|
|
zobligowany, zobowiązany |
Wiktionary Links
- English: obligation