🇬🇧 en pl 🇵🇱

obsolescence noun

  /ˌɑb.səˈlɛs.əns/ , /ˌɒb.səˈles.əns/ , /ˌɒb.səˈlɛs.əns/ , /ˌɔb.səˈles.əns/
  • (uncountable) The state of being obsolete—no longer in use; gone into disuse; disused or neglected.
  • (countable) The process of becoming obsolete, outmoded or out of date.
 starzenie się

obsolescent adjective

  /ɑbsəˈlɛsənt/ , /ɒbsəˈlɛsənt/
  • In the process of becoming obsolete, but not obsolete yet.
 wychodzący z użycia, zanikający
planned obsolescence
planowane ograniczenie trwałości produktu, planowane postarzanie produktu, zaplanowana żywotność produktu
Wiktionary Links