🇬🇧 en pl 🇵🇱

root noun

  /ɹuːt/ , /ɹʊt/
  • part of a plant
  • of a tooth
 korzeń, pierwiastek
  • arithmetic: number or expression which when raised to a power gives the specified number or expression
 pierwiastek, korzeń
  • graph theory: node in a tree that has no parent
 korzeń
  • analysis: zero of a function
 pierwiastek, miejsce zerowe
  • linguistic morphology: primary lexical unit of a word
 rdzeń, podstawa słowotwórcza
  • primary source
 źródło, korzeń
  • part of a hair under the skin
 cebulka, korzeń
  • computing: highest directory of a directory structure
 katalog główny

root verb

rooted   /ɹuːt/ , /ɹʊt/
  • to turn up or dig with the snout - as pigs
 ryć
  • to rummage, root out
 przekopywać się

roots noun

  /ɹuːts/ , /ɹʊts/
  • ancestors
 korzenie
  • beginnings
 korzenie, źródła

rooted adjective

  /ɹʊtɪd/ , /ˈɹuːtɪd/
  • non-functional
 siarka
root for
kibicować
root extraction
pierwiastkowanie
square root
pierwiastek kwadratowy
take root
zakorzeniać się, zakorzenić się
cube root
pierwiastek sześcienny
root vegetable
warzywo korzeniowe
root mean square
średnia kwadratowa
root hair
włośniki
slippery-root
żywokost lekarski
Wiktionary Links