🇬🇧 en ru 🇷🇺

negotiator noun

  /nəˈɡəʊ.ʃi.eɪ.tə/ , /nɪˈɡoʊ.ʃi.eɪ.tɚ/ , /nɪˈɡəʊ.si.eɪ.tə/ , /nɪˈɡəʊ.ʃi.eɪ.tə/
  • One who negotiates.
парламентёр, перегово́рщик, перегово́рщица
  • A diplomat, moderator.
посре́дник, посре́дница

negotiability noun

  • The state of being negotiable.
договороспособность

negotiate verb

  /nəˈɡoʊ.ʃi.eɪt/ , /nəˈɡəʊ.ʃi.eɪt/ , /nɪˈɡoʊ.ʃi.eɪt/ , /nɪˈɡəʉ.si.æɪt/ , /nɪˈɡəʉ.ʃi.æɪt/ , /nɪˈɡəʊ.si.eɪt/
  • (intransitive) To confer with others in order to come to terms or reach an agreement.
[[вести́]] [[перегово́ры]], [[провести́]] [[перегово́ры]]
  • (transitive) To arrange or settle something by mutual agreement.
догова́риваться, договори́ться
  • (transitive) To succeed in coping with, getting over or navigate a hazard or obstacle.
преодоле́ть, преодолева́ть

negotiations

переговоры

negotiation noun

  /nəˌɡoʊ.ʃiˈeɪ.ʃən/ , /nɪˌɡoʊ.ʃiˈeɪ.ʃən/ , /nɪˌɡəʊ.siˈeɪ.ʃən/ , /nɪˌɡəʊ.ʃiˈeɪ.ʃən/
  • The process of achieving agreement through discussion.
перегово́ры, переговоры
Wiktionary Links