🇬🇧 en ru 🇷🇺

proficiency noun

  /pɹəˈfɪʃənsi/
  • Ability, skill, competence.
уме́ние, мастерство́, на́вык, сноро́вка, спосо́бность

proficient adjective

  /pɹoʊˈfɪʃ.ənt/ , /pɹəˈfɪʃ.ənt/
  • Good at something; skilled; fluent; practiced, especially in relation to a task or skill.
иску́сный, компете́нтный, уме́лый

proficient noun

  /pɹoʊˈfɪʃ.ənt/ , /pɹəˈfɪʃ.ənt/
  • An expert.
специали́ст, экспе́рт
Wiktionary Links