🇩🇪 de nl 🇳🇱

Kopf noun {m}

Kopf, Köpfe   /kɔp͡f/
  • Anatomie: oberster beziehungsweise vorderster Körperteil eines Menschen oder Tieres
  • das oberste Mitglied einer Organisation
 hoofd, kop

köpfen verb

köpfe, köpfte, habe geköpft   /ˈkœp͡fn̩/
  • transitiv: mit dem Kopf stoßen
 koppen
  • transitiv: jemandem (meist zur Exekution) den Kopf abtrennen
 onthoofden
den Nagel auf den Kopf treffen
de spijker op de kop slaan
Hals über Kopf
halsoverkop
pro Kopf
per hoofd
sich den Kopf zerbrechen
zijn hoofd breken over iets
Kopf hoch
hoofd omhoog, kop op
den Kopf in den Sand stecken
de kop in het zand steken
was man nicht im Kopf hat, hat man in den Beinen
wie zijn hoofd niet gebruikt moet zijn benen gebruiken
ein Brett vor dem Kopf haben
een bord voor de kop hebben
keine Augen im Kopf haben
geen ogen in zijn hoofd hebben, zijn ogen in zijn zak hebben
Wiktionary Links