🇳🇱 nl de 🇩🇪

vallen verb

  /vɑlə(n)/
  • ergatief vrijelijk onder invloed van de zwaartekracht naar de aarde bewegen
 fallen, fallenlassen, streichen, weglassen
  • vrijelijk neerhangen
  • ergatief, (militair) ondanks verzet in vijandelijke handen komen
  • ergatief, (militair) sterven in de strijd
  • ~ te: drukt een mogelijkheid uit
  • koppelwerkwoord ~ + meewerkend voorwerp op een bepaalde manier ervaren worden
 fallenlassen, streichen, weglassen
in het water vallen
ins Wasser fallen
ten deel vallen
bescheren
als Pasen en Pinksteren op één dag vallen
wenn Ostern und Pfingsten auf einen Tag fallen
waar gehakt wordt, vallen spaanders
wo gehobelt wird, fallen Späne
je kan er een speld horen vallen
eine Nadel fallen hören können
met de deur in huis vallen
mit der Tür ins Haus fallen
dat komt uit de lucht vallen
aus allen Himmeln fallen
uit de toon vallen
aus dem Rahmen fallen
Wiktionary Links