wybijać
verb
|
- (metaloznawstwo, metalurgia) produkować monety, odznaki lub biżuterię przy pomocy uderzeń właściwym przedmiotem, modelując metal i / lub ozdabiając czym
|
prägen
|
- (medycyna, medyczny) powodować przemieszczenie narządu lub części ciała poza fizjologiczne miejsce
|
ausrenken,
ausschlagen,
verstauchen
|
|
|
ausrotten
|
- uderzając w coś, powodować wypadnięcie tego, co znajduje się w środku
|
einschlagen,
herausschlagen,
heraustreiben
|
- (technologia, technika, techniczny) uderzając jakimś przedmiotem, robić otwór albo wnękę
|
herausschlagen
|
- sprawiać, że ktoś nie jest w stanie powrócić do przerwanej czynności lub stanu
|
reißen
|
- (sport, sportowy) nadawać kierunek piłce, bili lub krążkowi celem umieszczenia w danym polu czy punkcie
|
schießen
|
- (technologia, technika, techniczny) o przyrządach wskazywać czas, rytm, takt, tempo lub liczbę czego
|
schlagen
|