🇬🇧 en el 🇬🇷

blow verb

  /bloʊ/ , /bləʊ/
  • (intransitive) To produce an air current.
  • (transitive) To cause to make sound by blowing, as a musical instrument.
 φυσώ
  • (obsolete) To spread by report; to publish; to disclose.
  • (intransitive) To breathe hard or quick; to pant; to puff.
 παίρνω πίπα, πιπώνω, τσιμπουκώνω

blowing

εμφύσηση
blow out
σβήνω, σκάω
blow up
ανατινάζω
low blow
χτύπημα κάτω από τη ζώνη
blow off steam
ξεσπάω, φυσώ
blow away
διασκορπίζω, φυσώ
blow over
ξεθυμαίνω, θάβω
blow apart
διασπώμαι
blow job
πεολειχία
blow one's nose
φυσάω τη μύτη
Wiktionary Links