🇳🇱 nl en 🇬🇧

maar conjunction

  /maːr/
  • nevenschikkend voegwoord dat een tegenwerping inleidt, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) tegenspreekt of daarmee inhoudelijk contrasteert
 but
zeg maar
in other words
als Mohammed niet naar de berg komt, moet de berg maar naar Mohammed
if the mountain won't come to Muhammad
laat maar
never mind
alleen maar
only
maar toch
yet
maar goed
anyway
maar natuurlijk
no problem
om maar te zwijgen van
let alone
een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken
a leopard cannot change its spots
Wiktionary Links