standard – English-polski Translations in WikDict

🇬🇧 en pl 🇵🇱

standard noun /ˈstændəd/ , /ˈstændəɹd/ , [ˈsteəndɚd]
A level of quality or attainment. Something used as a measure for comparative evaluations; a model.	standard
The flag or ensign carried by a military unit.	sztandar
(sociolinguistics) standard idiom, a prestigious or standardized language variety; standard language	norma literacka, standard, standard literacki

standard adjective /ˈstændəd/ , /ˈstændəɹd/ , [ˈsteəndɚd]
Falling within an accepted range of size, amount, power, quality, etc.	standardowy
(linguistics) Conforming to the standard variety.	nliteracki, normatywny, standardowy

standardization noun /ˌstæn.də.daɪˈzeɪ.ʃən/ , /ˌstæn.də.dɑeˈzæɪ.ʃən/ , /ˌstæn.dɚˌdəˈzeɪ.ʃən/ , /ˌstæn.dɚˌdɪˈzeɪ.ʃən/ , /ˌstɛn.də.daɪˈzæɪ.ʃən/ , [ˌstɛn.də.dɑe̯ˈzæɪ.ʃn̩] , [ˌstɛən.dɚˌdəˈzeɪ.ʃn̩] , [ˌstɛən.dɚˌdɪˈzeɪ.ʃn̩]
The process of establishing a standard.	normotwórstwo, standaryzacja

standardize
	normalizować

standard language: język literacki, język ogólny, język standardowy, dialekt kulturalny, narzecze ogólne
standard-bearer: chorąży, poczet sztandarowy
standard deviation: odchylenie standardowe
double standard: moralność Kalego, podwójny standard
standard candle: świeca standardowa
gold standard: parytet złota, złoty standard
standard of living: stopa życiowa
Modern Standard Arabic: fusha, współczesny standardowy język arabski
standard variety: narzecze ogólne, odmiana literacka języka, odmiana ogólna języka, odmiana standardowa języka

standard noun /ˈstãndart/
powszechne kryterium określające poziom usług lub towarów spełniających podstawowe wymagania; (językoznawstwo, językoznawczy) standard literacki, język standardowy;	standard

Wiktionary Links