🇬🇧 en el 🇬🇷

mind noun

  /maɪnd/
  • The capability for rational thought.
 νους, μυαλό, διάνοια
  • Somebody that embodies certain mental qualities.
 διάνοια, μυαλό, νους, διανοούμενος, μεγαλοφυία, στοχαστής
  • The ability to be aware of things.
 μυαλό, συνείδηση
  • Judgment, opinion, or view.
 άποψη, γνώμη, κρίση
  • The ability to focus the thoughts.
 αυτοσυγκέντρωση, μυαλό
  • A healthy mental state.
 διαύγεια πνεύματος, λογικότητα, πνευματική υγεία, σύνεση, φρένες
  • Desire, inclination, or intention.
 ιδιοσυγκρασία, χαρακτήρας
  • The ability to remember things.
 μνήμη, μνημονικό
  • (philosophy) The non-material substance or set of processes in which consciousness, perception, affectivity, judgement, thinking, and will are based.
 νους, πνεύμα

mindfulness noun

  • Inclination to be mindful or aware.
 επιμέλεια, φροντίδα

mindful adjective

  /ˈmaɪnd.fəl/
επιμελής, προσεκτικός

mind verb

  /maɪnd/
  • (chiefly, in the imperative) To pay attention or heed to so as to obey; hence to obey; to make sure, to take care (that). [from 17th c.]
 δέν μέ πειράζει
peace of mind
γαλήνη
mind one's own business
κάθομαι στ' αβγά μου, κοιτάζω τη δουλειά μου
bear in mind
υπόψη, κοιτάζω
mind-boggling
ασύλληπτος, τρελός
have in mind
υπόψη
mind reading
νοομαντεία
never mind
δεν πειράζει
out of sight, out of mind
μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται
lose one's mind
χάνω τα λογικά μου
Wiktionary Links